۱۳۸۸-۱۰-۰۶

بداخلاقيهاي مذهبي ؛ عامل تفرقه و كينه

هيچ مسلماني نيست كه به امام حسين و ديگر اهل بيت پيامبر ارادت قلبي نداشته باشد و از واقعه عاشورا متاثر نباشد. اما هر گروهي از مسلمانان براي ابراز ارادت خود شيوه‌هاي متفاوتي را ارايه مي‌دهند. اهل سنت كه به مرگ به عنوان رويدادي طبيعي و نشات گرفته از اراده الهي نگاه مي‌كنند حتي در مرگ عزيزترين افراد خود بيش از سه روز سوگواري آرام عزاداري نمي‌كنند و تن به مشيت الهي مي‌دهند و به همين دليل در ايام محرم نيز آئيني به نام عزاداري ندارند. زيرا اساسا فرهنگ عزاداري در مذهب اهل سنت وجود ندارد و اين نمي‌تواند به معناي فراموش كردن و يا نديده گرفتن رويدادهاي تارخي باشد. بلكه آنان تلاش مي‌كنند با بيان وقايع تاريخي و عبرت گرفتن از آنها ، آينده را بهتر بسازند . هر چند كه در ميان اهل سنت نيز جرياناتي افراطي وجود دارند كه به جاي ساختن آينده در گذشته درجا زده و به بيماري واپسگرايي مبتلا هستند . محصول اين تفكرات و هم‌انديشان آنان در جبهه تشيع همان چيزهايي است كه امروز در عراق و پاكستان و ديگر نقاط جهان شاهد آن هستيم : قتل و كشتار مردم بيگناه به نام دفاع از دين و مذهب.
بنابراين توده مردم اهل سنت و علماي آنان ضمن حفظ اعتقادات خود به باورهاي مذهبي اهل تشيع نيز احترام گذاشته و با سعه صدر و تحمل با اعتقادات آنان برخورد مي‌كنند. اما در بيشتر مواقع در ايام محرم و ديگر مناسبتهاي مذهبي  بويژه در مناطق سني‌نشين بداخلاقيهايي از نوع مذهبي از برخي افراد شيعه عزادار سر مي‌زند كه نه فقط احساسات اهل سنت را جريحه‌دار مي‌كند بلكه به نوعي مزاحمتهايي را براي آنان ايجاد مي‌كند. در سالهاي گذشته برخي از اين حركتها همچون شعارنويسي عليه خليفه دوم مسلمانان در زاهدان حتي منجر به رويارويي مردم با شعارنويسان و ماموران دولتي شده است.
در ايام محرم نيز بسيار مشاهده شده است كه دسته‌هاي عزاداري علاوه بر ايجاد مزاحمت صوتي براي خانواده‌ها در مناطق سني‌نشين گاهي جلوي مساجد اهل سنت توقف كرده و براي مدت طولاني در همان نقطه به سينه‌زني و نوحه‌خواني مي‌پردازند.
شايسته است مسئولان امر عواقب و تبعات چنين اقدامات تفرقه‌افكنانه‌اي را كه نتيجه‌اي جز ايجاد حساسيتهاي بيشتر مذهبي و كدورت و دشمني به بار نمي‌آورد در نظر گرفته و با آن برخورد كنند.